خونين شهر! قداره بندها را مي بينم كه آمده اند تا قرق كوچه هاي عشق را بشكنند. فرزندانت را مي بينم كه بندهاي پوتينشان را محكم مي كنند و آماده پرواز مي شوند. بال گرفتن براي شهادت و شهادت و كشته شدن براي حفظ شرافت و قداست تو.
هم تو و هم تمامي مردان و زنان غيور و سرافرازت مي دانستيد تا مقاومت نباشد؛ پيروزي بايد در سكوت و عدم بنشيند، بايد بنشيند و انتظار سخت هراس را مرور كند.
به گزارش فارس، تکرار نام خرمشهر، تکرار زیبایی هاست. خرمشهر برای ملت ایران، قلب زخم‌خورده ای است که دستان خوش تراش جوانانش تپش آن را همیشگی ساخت.
«شهید بهروز مرادی» یکی از همین جوانان بود که با افتادن اولین آجر از دیوارهای خرمشهر سنگینی اسلحه را روی شانه اش احساس کرد و دستان خوش تراش اش تا آزادی خرمشهر و از آنجا تا کربلای پنج آن را زمین نگذاشت. آنچه خواهید خواند گوشه ای است از خاطرات این شهید بزرگوار از روزهای دفاع مقدس که می نویسد:
روزي امام هادي(ع) ابوهاشم جعفري را از ارتباط با عبدالرحمان ـ دايي وي كه انحراف فكري داشت ـ نهي فرمود. ابوهاشم گفت: او هرچه مي خواهد بگويد؛ هنگامي كه من به گفتار او عقيده نداشته باشم، گفته هاي او به من چه زياني مي رساند؟
امام فرمود: «پس يا با او هم نشين باش و ما را واگذار، يا با ما باش و از او دور شو. آيا نمي ترسي كه عذابي بر او فرود آيد و آن عذاب دامن تو را هم بگيرد؟ آيا داستان آن شخص كه خود از ياران موسي(ع) بود و پدرش از اصحاب فرعون را نشنيده اي؛ هنگامي كه لشكر فرعون در تعقيب موسي(ع) به كنار دريا آمد، آن پسر از موسي(ع) جدا شد و به نزد پدر رفت تا او را از فرعونيان جدا سازد و به سوي موسي(ع) هدايت كند، كه ناگهان عذاب الهي فرا رسيد و آن پسر نيز همراه فرعونيان غرق شد. هنگامي كه خبر به موسي(ع) رسيد، فرمود: آن پسر در رحمت خداست، ولي وقتي عذاب فرا رسد، از آن كه نزديك گنه كار است، دفاعي نمي شود».([1])
[1]. شيخ كليني، اصول كافي، ج 2، ص 374.
«الا بذكرالله تطمئن القلوب؛ همانا با ذكر خدا دل ها آرام مي گيرند.»
در سال هاي اخير مراكز تحقيقاتي مهمي در جهان تأسيس شده كه دستور كار آنها بررسي ارتباط بين مذهب و سلامتي است و تاكنون صدها مطالعه در اين زمينه انجام شده که نتايج همه اين بررسي ها بر يك امر واحد اشاره مي كند و آن اين است که «ميزان ابتلاء به بيماري ها و مرگ در افراد با ايمان كمتر از سايرين است و لذا اين افراد سلامتي جسمي، رواني و اجتماعي و همچنين، طول عمر و رضايت بيشتري از زندگي دارند.» تحقيقات نشان مي دهد؛ اصول مشتركي در دستورات مذهبي اديان عمده جهان از جمله اسلام وجود دارد كه از سلامتي پيروان آن ها محافظت مي كند.
آرامش بي نهايت ملكوت هديه زمين شده است. ملائك بال در بال عصاره پاكي آفرينش را طواف مي كنند و زنان آسماني براي در آغوش گرفتن دختر نور، بر هم پيشي ميگيرند. در خانه اي كه مركز جهان آفرينش بود، چراغي روشن شد كه راهنماي بشريت باشد به سوي آدميت!
<انا اعطيناك الكوثر> اين بود آن راز جاودانگي، كوثر زاينده پاكي ها، آن نفس مطمئن هاي كه وقتي از صحراي محشر مي گذرد، همه بايد سرها را به زير افكنند. راضيه مرضيه يي كه مصرعي جداي ناپذير از قصيده بعثت است. فاطمه اي كه حقيقت وجودي اش پنهان است. زهرايي كه مقامش ميان اسماء حسني است؛ مقامي خارج از درك و فهم ما. زني شگفت كه عفتش سرلوحه هميشه زنان تاريخ است، فريادي سرخ در كوچه هاي مظلوميت علي(ع)، جداشده از آتش، عصاره مظلوميت علي(ع)، كليد درهاي بسته انسانيت!
بانويي كه كلمات عاجزند از توصيف مقامش و زبان الكن و شرمنده!
چه عطر خوشي دارد امروز خمين
عطر وجودي روح الله را… بزرگ مردي كه انعكاس نفسهايش در ظلمات ستم، پايه هاي تزوير شاهانه را در هم مي شكند.
مردي كه هيبت كلام و تأثير نگاهش، حادثه اي شگرف را در قرن آهن و عصيان، رقم ميزند. خمين امروز ميزبان قدم هاي كوچك روح الله مي شود، روح اللهی كه فردا قدم هايش بزرگ خواهد بود به وسعت تاريخ و عظمت آزادگي! روح الهي كه رؤياي آمدنش، خواب فرعون عصر را آشفته خواهد كرد.
كودكي كه پيام آور روشنايي است. او كه از حرارت كلامش، مردان از پاي افتاده جان مي گيرند و اسماعيل هايشان را در راه عشق قرباني مي كنند. او كه در شريان خمود ايران، پس از 2500 سال تحقير، خون عزت و استقلال و ايستادگي تزريق مي كند. ابراهيم ديگري مي شود در زمانه جاهليت مدرن. راستي او را چه سرّي است با جدّش رسول الله؟… يتيمي در كودكي و هجرت در ميانسالي؟…
خدا مي گفت و شاگردانش هم براي خدا به پا خاستند.
از عرش آمدی و زمین آبرو گرفت
باید برای بردن نامت وضو گرفت
نور قریش! تا که تویی صاحب دلم
غرق خداست شعب ابی طالب دلم
عمرت نفس نفس همه تلمیح زندگی است
حرفت چراغ راه و مفاتیح زندگی است
از این شکوه ، ساده نباید عبور کرد
باید مدام زندگیت را مرور کرد
چون زندگیت ساده تر از مختصر شده است
پیش تجملات ، جهازت سپر شده است
آیینه ای و سنگ صبور پیمبری
در هر نفس برای پدر مثل مادری
اشک شما عذاب بهشت است ، خنده کن
لبخندت آفتاب بهشت است ، خنده کن
دنیای ما نبوده برازنده ی شما
هجده نفس زمین شده شرمنده ی شما
آیینه ای نهاده خدا بین سینه ام
حس می کنم مزار تو را بین سینه ام
مانند آن خسی که به میقات پر کشید
قلبم به سوی مادر سادات پر کشید .
سید حمید رضا برقعی
به بهانه 13 جمادي‌الثاني، سالروز وفات حضرت ام‌البنين(س)
از آن روز كه پاي در خانه علي(ع) نهادي، گفته بودي فاطمه نخواندت؛ نمي خواستي مادري كني براي كودكان فاطمه(س) كه آمده بودي براي كنيز اين خانه بودن؛ همين بود كه به دردانه هايت هم آموختي ادب و وفاي به فرزندان زهرا(س)را…
همين بود كه لحظه به لحظه و نفس در نفس، كودكانت را پاي كلاس درس فرزندان زهراي اطهر(س) بزرگ مي كردي تا جان هايشان را به قله هاي رفيع امامت بسپارند و تيز پروازان وادي معرفت و راهيان صراط هدايت شوند.
صفحات: 1· 2
<مطهري، يكي از معماران نظام جمهوري اسلامي بود و يكي از كساني بود كه طرح اصلي نظام اسلامي با مغز قوي و دل آگاه و هوشمندي علمي او شكل گرفت؛ لذا وجود مطهري، يك وجود مستمر است. تا جمهوري اسلامي و دلهاي تپنده مخلص و فداكار اين ملت وجود دارد، مطهري زنده است. مطهري در وجود تك تك افرادي است كه براي انقلاب و نظام مقدس خدمت ميكنند و آينده اين انقلاب، تجليگاه مطهريهاست>.([1])
[1] مقام معظم رهبري ، 13 ارديبهشت 1363.
مسافر غريبي بوده اي در اين شهر و حالا زمان كوچيدن رسيده است؛ چشمان من هنوز از انتظار مي سوزد … مي خواهم آخرين بار ببينمت، بدرقه ات كنم و خود بازگردم؛ اما چگونه؟ نمي دانم … ديوار خون آلود شمع وجود مرا ذره ذره آب مي كند و در نيم سوخته با آن مسماري كه گداختگي اش آن روز، نه فقط سينه تو، كه سينه همه ما را شكافت؛ مرا و فرزندانمان را …
پيراهنم كه نه … تمام وجودم بوي غصه گرفته است؛ بوي دود؛ بوي زخم … بوي گفتن ها و شنيدن ها؛ بوي بهتان و افترا … بوي رفتن، بوي تنها ماندن …
مردمان اين شهر را گويا ـ اين روزها ـ خدا فقط براي تماشا كردن آفريده و گريستن! يادت هست آن شب ها كه با حسنين و زينب مان كلون خانه هايشان را دق الباب مي كرديم؛ در به رويمان نمي گشودند! … صدايشان مي كرديم، بي پاسخ مان مي گذاشتند! …
