«الا بذكرالله تطمئن القلوب؛ همانا با ذكر خدا دل ها آرام مي گيرند.»
در سال هاي اخير مراكز تحقيقاتي مهمي در جهان تأسيس شده كه دستور كار آنها بررسي ارتباط بين مذهب و سلامتي است و تاكنون صدها مطالعه در اين زمينه انجام شده که نتايج همه اين بررسي ها بر يك امر واحد اشاره مي كند و آن اين است که «ميزان ابتلاء به بيماري ها و مرگ در افراد با ايمان كمتر از سايرين است و لذا اين افراد سلامتي جسمي، رواني و اجتماعي و همچنين، طول عمر و رضايت بيشتري از زندگي دارند.» تحقيقات نشان مي دهد؛ اصول مشتركي در دستورات مذهبي اديان عمده جهان از جمله اسلام وجود دارد كه از سلامتي پيروان آن ها محافظت مي كند.
اين اصول مشترک ريشه در معنويت اديان دارد. معنويت عبارت از اعتقاد به خداوند و يا قدرت برتر است. در طب معنوي تلاش مي شود از طرق مختلفي قدرت دفاع بيمار و اعتماد به نفس او را افزوده و به کنار آمدن او با مشکلات و بيماريهاي مزمن کمک نمايند. يکي از اين عوامل دعا مي باشد. همان ذکر الله.
ذکر نام هاي خداوند که به معني باخبر ساختن، خبر گرفتن و توجه کردن ارادي ذهن هوشيار و خود آگاه از آن چيزي که در ناخود آگاه آدمي وجود دارد باعث رفع ابهامات شده و آرامش و اطمينان جايگزين آن ابهامات مي گردد .
دعا بر قراري ارتباط با کمال مطلق است، هر چند ممکن است اين کمال مطلق نامهاي مختلفي داشته باشد. دعا گفت و گويي دو طرفه ميان خداوند و بنده اوست. دعا اعلام يک نياز به موجودي بي نياز، قدرتمند و بخشنده است.
دعا درماني، از ماقبل تاريخ سابقه داشته و نوعي شفابخشي باستاني است كه با متوجه كردن ذهن و قلب به سوي ذات پروردگار انجام مي شود. بايد دانست دعا درماني يک روش جايگزين نيست بلکه مکمل ساير درمانهاست که اخيراً جزو اصلي ترين تحقيقات علمي قرارگرفته است.
تحقيقاتنشانميدهد دعا خواندنو ذكر گفتنفشار خونرا پايينميآورد، ضربانقلبرا آراممي كند و از بيماري هايمرتبط با سامانهدفاعيبدنپيشگيريميكند. بيماريهاييهمچونديابت، بسيارياز بيماريهايپوستو مو، برخياز بيماريهايكليويو ريويو برخيبيماريهايعفونيبهشدتتحتتاثير سامانهدفاعيبدنهستند كهدعا درمانياز تعداد موارد و شدتاين نوعبيماريها در بدن ما ميكاهد. دعا حتيميتواند در جراحيها، بهبهبودي زودتر بيمارانو كاهش مقدار آنتيبيوتيك مورد نياز پس از عمل منجر شود.
همچنيندر پزشكي مدرن امروز در تحقيقاتمتعدد ثابتشده است دعا در درمان بيماران اعصاب و روانو همچنين پيشگيرياز اينبيماري ها كهدر عصر حاضر شيوع زيادييافتهاستتاثير به سزايي دارد.
در قرآن كريم از زبان حضرت ابراهيم (ع)آمده «واذا مرضت فهو يشفين» هنگامي كه بيمار شوم او است كه مرا شفا مي دهد. با اينكه بيماري نيز گاهي از ناحيه خداست ،اما براي رعايت ادب در سخن آن را به خود نسبت مي دهد.
در حقيقت شفا به دست خداست وتلاشهاي ديگر براي معالجه و درمان بيماريها ،جزءمقدمات واسباب كار هستند، بنابر اين دعا كردن وطلب شفا از خدا و واسطه قرار دادن اولياءالهي براي اين كار ،مورد تأييد قرآن مجيد است.
اما علوم تجربي بُرد كوتاهي دارند و از درك همه حقايق عاجزند و تأثير هاي ماورائي را نمي توانند رصد كنند.
دعاهاي وارد شده براي درمان امراض اگر سند معتبر داشته باشند كه مشكلي نيست واگر مطمئن به سند او نباشيم مي توانيم به نيت شفا بخوانيم زيرا اساس كار توجه به خداست واينكه او را همه كاره عالم بدانيم وشفا را از او بخواهيم ،اين الفاظ هم ابزاري براي اين مقصود هستند، لذا مشكلي پيش نمي آيد.
احاديث طبي كه به وسيله آيات قرآن ودعا به درمان بيماريها مي پردازد را مي توان با توجه به شرائط اجابت دعا ومجرّب بودن دعا در درمان بسياري از بيماريها، موردتوجه قرار داد وبه آنها عمل نمود.موارد فراواني مشاهده ويا شنيده شده كه به وسيله دعا افراد درمان شده اند وخبر شفا دادن افراد در مجالس ديني ودر مشاهد مشرفه كه به نحوي از راه دعا وتوسل درمان شده اند،غير قابل انكار است.
برگرفته از سايت: www.shafaa.com
با سلام و خسته نباشید من هم یک طلبه از شهرستان رفسنجان از استان کرمان هستم که تجربیات خود را در رابطه با حوزه علمیه در قالب وبلاگ ایجاد کرده ام امیدوارم که سری بزنید و اسم وبم رو در وبلاگتون بگذارید تا دیگران نیز استفاده کنن ممنون
banoyeghamha.blogfa.com