آرامش بي نهايت ملكوت هديه زمين شده است. ملائك بال در بال عصاره پاكي آفرينش را طواف مي كنند و زنان آسماني براي در آغوش گرفتن دختر نور، بر هم پيشي ميگيرند. در خانه اي كه مركز جهان آفرينش بود، چراغي روشن شد كه راهنماي بشريت باشد به سوي آدميت!
<انا اعطيناك الكوثر> اين بود آن راز جاودانگي، كوثر زاينده پاكي ها، آن نفس مطمئن هاي كه وقتي از صحراي محشر مي گذرد، همه بايد سرها را به زير افكنند. راضيه مرضيه يي كه مصرعي جداي ناپذير از قصيده بعثت است. فاطمه اي كه حقيقت وجودي اش پنهان است. زهرايي كه مقامش ميان اسماء حسني است؛ مقامي خارج از درك و فهم ما. زني شگفت كه عفتش سرلوحه هميشه زنان تاريخ است، فريادي سرخ در كوچه هاي مظلوميت علي(ع)، جداشده از آتش، عصاره مظلوميت علي(ع)، كليد درهاي بسته انسانيت!
بانويي كه كلمات عاجزند از توصيف مقامش و زبان الكن و شرمنده!
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند
(کنزالعمال ، ج 1 ، ص582)