به بهانه پنجم شعبان، ميلاد امام زين‌العابدين(ع)
هنوز گام در اين دنياي فاني نگذاشته بودي كه ما دروازه دل هايمان را به حرمت نام فاطمه(س) به روي سپاهيان اسلام گشوديم و دل به عطر محمدي (صلی الله علیه و آله و سلم) سپرديم تا آذرخش توحيد قلب مان را زير و رو كند؛
اما تو كه آمدي، قرابت و خويشاوندي ما با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رقم خورد و زنجيره اتصال ما به قبيله بني هاشم رسميت يافت.
تو كه پاي در اين دنياي فاني گذاشتي، رسول كلمات شگفتي شدي كه نشانه هاي بزرگ خدا بودند و هستند؛
كلماتي كه واژه واژه بوي صبر، عشق و مهرباني مي دهند، از جنس مهرباني خدايند در اولين روزهاي آغاز آفرينش؛ از جنس رستگاري؛ كلماتي كه بوي خالصانه بندگي را مي دهند؛ كلماتي كه واژه واژه اش اقيانوسي عظيم از حقوقي است كه بشريت هنوز هم سرگردان يافتن آن هاست و غافل است از آنچه كه تو به او هديه كرده اي…
حقوق خانواده، احترام به والدين و انجام وظايف انساني در رابطه با آنان و فرزندان؛ حقوق جامعه و مردم، خيرخواهي به نزديكان و همسايگان، مردان و زنان مؤمن، رعايت مساوات و مواسات در روابط اجتماعي، رسيدگي به حاجتمندان؛ اتصاف به اخلاق كريمه، حسن معاشرت، رعايت وفا و صفا و صدق و سداد، خوش رفتاري با مردم و دوري از پريشاني و اختلاف؛ پرهيز از اخلاق ناروا، حسادت، اسارت شهوات و معصيت ها، دوري از لغزش ها، گمان بد به خوبان؛ طلب بخشش از خداوند براي ناسپاسي ها، براي بر نياوردن حاجت گرفتاران، براي عيب پوشي نكردن از مؤمنان، براي بي اعتنايي به حقوق صاحبان حق و…
le="text-align: justify;">بشريت امروز سرگردان در كوچه پس كوچه هاي عرفان هاي دروغين، به دنبال خدايي است كه نمي شناسدش و مي انديشد كه مي شناسدش؛ خدايي كه ساخته و پرداخته ذهن مادي اوست و غافل است از خدايي كه تو در ميان همان واژه ها به تمام و كمال توصيفش كرده اي و دست نيايش و دعا به سويش گشوده اي…دعا براي حسن معيشت، داشتن فضل و زيادي در روزي؛ دعا براي حفظ آبرو، دوري از تنگدستي و تهيدستي و نيازمد نبودن به انسان هاي بدكردار، دعا براي پرهيز از زياده روي و اتلاف و نابودي نعمت هاي خدا، توفيق در انفاق براي خدا و در راه خدا…
و بشريت امروز در به در به دنبال معنويت است تا از چنگال سهمگين و خشمگين ماديت رها شود و تو را نمي شناسد كه با همين واژه ها مي آموزي چگونه مي توان با مركز هستي و سرچشمه زيبايي ها ارتباط برقرار كرد و با او انس گرفت و از او طلب كرد…
مي آموزي چگونه مي توان در خط حركت به سوي فلاح و رستگاري، از خدا مدد گرفت و عنايت او را شكرگزار بود…
تو را نمي شناسند و آبي نيايشي را كه در درياييِ بي‌كرانه جانت به بشريت هديه داده اي و از خنكاي نسيم روضه رضوان زهد و تقوايت، دل ها را طراوت بخشيده اي…
تو را نمي شناسند هنوز هم، كه دريابند صحيفه هاي معرفت تو الفباي سعادت را براي نوآموزان بندگي حضرت حق هجي مي‌كند و دريچه ناديدني هاي ديدني و ناشنيدني هاي شنيدني را به ذهن بسته بشر مي گشايد و چشم دنيا را به دروازه هاي نامكشوف گذشت، ايثار، نيايش، ايمان و اخلاص باز مي كند…
و تو صحيفه سينه ات را گشوده اي براي هر آن كس كه در جست و جوي حقيقت و معرفت است و ما امروز در اين جهان به پوچي رسيده و غرق شده در ماديات، بيش از پيش محتاج واژه هاي پر معرفت توييم امام نيايشگران…
ولادت زین العابدین و امام العارفین مبارک باد.
