7 تير 60 ﻫ . ش؛ شهادت شهيد مظلوم آيت الله بهشتي(ره) و 72 ياور انقلاب اسلامي
تو را در يك نام نمي توان خلاصه كرد، كه تو فراتر از يك نامي.
زندگي را عاقلانه دريافتي، عارفانه زيستي و عاشقانه بدرود گفتي.
به سان دريا بودي كه اگر بايستد مرداب خواهد شد و بدين سان زندگي ات همواره در تكاپو و تلاش بود.
اخلاق را در مكتب اهل بيت: آموخته بودي كه شيفته خدمت بودي، نه قدرت! و بهشت را به بهانه مي دهند، نه به بهانه!
چگونه شرح تو را در بيان مي توان خلاصه كرد؟
انقلاب به تو دل بسته بود و تو نيز دلبسته انقلاب بودي.
اما هيچ دلبستگي نتوانست جرأت هجرت تو را از اين دنيا بگيرد.
چشم هايت ديده باني بود براي انقلاب نو پا و دست هايت، دستگيره اطمينان انقلاب كه كشتي تلاطم مردم را به ساحل مي رساند.
تو فقط يك نام نبودي كه يك معني بودي، معنايي ساري و جاري كه حيات مي بخشيد.
فلسفه زيستنت حسيني بود كه ظلم را بر نمي تابيدي.
تو يك قلب بودي. فردي متجلي در اجتماع و اجتماعي متجلي در يك فرد!
حصار تنگ زمان و مكان را در نورديده بودي، از همين رو بود كه شهادتت نه پايان، بلكه روزنه اي بود به رهايي و تو دريا بودي نه خشك شدني، نه تمام شدني و نه خلاصه شدني
درود بر تو كه در اعتقادت اعتدالي بود و در اعتراضت اعتباري…
