آثار و دستاوردهای داخلی:
آثار و دستاوردهای داخلی حماسه 9 دی هم از حیث کمیت و هم از لحاظ کیفیت، از چنان فراوانی برخوردار است که تنها احصای رئوس آنها خود فهرست بلند بالایی را تشکیل می دهد. برخی از مهمترین آثار و پیامدهای داخلی 9 دی عبارتند از:
1. افزایش اقتدار و استحکام نظام؛ انقلاب، نظام مقدس جمهوری اسلامی و ملت ایران، در نهم دی نفسی تازه کرد و به جهانیان ثابت نمود که مردم و حکومت در ایران اسلامی در پرتو ولایت فقیه یک حقیقت واحد هستند و از چنان ریشه، ظرفیت و اقتداری برخوردارند که به راحتی هر توطئه را در نطفه خفه می کنند.
2. تقویت باور به وجود جنگ نرم و فتنه های پیچیده؛ قضایای فتنه هزینه ی بسیاری بر نظام تحمیل کرد؛ اما دستاوردهای فراوان تری داشت . حرکت فتنه گران در عاشورای 88 و شکل گیری 9 دی به همه دیرباوران داخلی ثابت کرد که پروسه های زیادی در این حوزه برای انقلاب از سوی غرب طراحی شده است. نکته ای که امام خامنه ای(مد ظله العالی) از سال اول رهبری شان فریاد می کردند.
3. کنار رفتن نقاب ها؛ ملت فهیم و آگاه ایران با حضور تاریخی خود در9 دی ، انقلابیون را از مدعیان دروغین، عافیت طلبان و مصلحت اندیشان باز شناخت و نقاب تزویر از چهره سران فتنه و حامیان پشت صحنه آن پایین کشید و به بیان حکیم فرزانه انقلاب، فتنه 88 نظام را واکسینه کرد.
4. رفراندوم ملی در دفاع از نظام و رهبری؛ حضور میلیونی مردم در حماسه تاریخی 9 دی 88 فقط یک راهپیمایی نبود؛ بلکه در قالب یک رفراندوم ملی تمام معنا نشان داد مردم مدافع نظام و جایگاه رهبری هستند و هر جریان و شخصیتی را نیز تنها با همین دو ملاک می سنجند.
افزایش مشروعیت و مقبولیت مردمی نظام،منفعل شدن جریان فتنه و تبدیل فتنه گران به مرده سیاسی، عمق بخشی به بینش و بصیرت سیاسی مردم در شناخت جریان های سیاسی و الگوهای جدید دوستی و دشمنی با انقلاب، پیوند مردم و رهبری، تعمیق ارتباط مردم و جوانان با عاشورا و کارکردهای فرهنگ عاشورایی، ایجاد اتحاد ملی و انسجام اسلامی در بین مردم و … از دیگر پیامدها و دستاوردهای حماسه 9 دی است. مسلما این فهرست قابلیت افزایش را دارد.
آثار و دستاوردهای خارجی حماسه 9 دی
شاید گزاف نباشد اگر بگوییم اساسی ترین دلیل خصومت غرب به محوریت آمریکا با انقلاب و نظام اسلامی نگرانی و هراس از قدرت الهام بخشی و الگو سازی انقلاب اسلامی بوده است. البته وقوع بیداری اسلامی در منطقه به تأسی از انقلاب هم در همین راستا ارزیابی می شود.
این هراس ایران را همواره در کانون دشمنی های غرب قرار داده که فتنه و حرکت آنها در عاشورا برای مبارزه با این الگو بود.اما حماسه تاریخی نهم دی که نمایشگاه غیرت ملی ایرانیان در دفاع از نظام اسلامی بود، در واکنش به شیطنت دشمنان انقلاب به وجود آمد. بر همین اساس این حماسه ملی- اسلامی آثار و دستاوردهای بیرونی در بعد منطقه ای وبین المللی هم دارد که مهم ترین آنها عبارتند از:
1. آشکار شدن دشمنی گسترده غرب با نظام و پیوند فتنه در خارج؛ اعترافات دستیگر شدگان نشان داد که دفاتر جاسوسی و سفارت خانه ها و مراکز آکادمیک غربی سناریوهای زیادی را برای ضربه زدن به ایران فراهم کرده بودند. فتنه گران عشورای 88 با دستور مستقیم غرب و حمایت های آنها هتک حرمت مقدسات کردند و کسانی که دستگیر شدند با اسناد و مدارک متقن به وابستگی دشمن اعتراف نمودند.
2. اذعان غرب به اقتدار و بازندگی نظام اسلامی؛ غربی ها با برآوردهای غلط دشمنان و خائنان ملت ایران چون منافقین، به اذعان خودشان چالشی ترین بحران را برای ایران اسلامی طراحی و عملیاتی کردند؛ اما با مشت محکم مواجه شده، به پیوند نظام اسلامی با مردم و اقتدار حاصل از آن پی بردند.
3. تحرک بخشی به بیداری اسلامی منطقه؛ خیزش اسلامی که در شمال آفریقا و خاورمیانه شاهد آن هستیم، ریشه اسلامی داردو به اذعان تحلیلگران غربی و عربی از انقلاب اسلامی تأثیر پذیرفته است. درست است که حماسه نهم دی پیش از این خیزش ها به وقوع پیوست، اما مردم مقاومت و ایستادگی بر سر اصول اسلامی را تاکنون از حرکت هایی نظیر حماسه 9 دی یاد گرفته اند.
4. حفظ استقلال سیاسی؛ مهم ترین وجه اقتدار، حفظ استقلال سیاسی است. غرب تردیدی در اقتدار سیاسی جمهوری اسلامی و تحول ساختاری که در روابط بین المللی ایجاد کرده ندارد. بر این اساس دشمن در قضیه فتنه 88 و در ادامه آن در 9 دی که در راستای آزمایش مردم برای تداوم فتنه گری ها بود در واقع استقلال ملت ایران را نشانه گرفته بود که با قاطعیت و حضور آگاهانه مردم در صحنه دفع شد.
بنابراین حماسه نهم دی ماه 88، نمایش بلوغ اجتماعی و سیاسی،شاخص مرز بندی بین جبهه حق و باطل و تجلی اقتدار ملی و سیاسی تمامی مردم ایران بود که با حضور گسترده خود در راهپیمایی عظیم 9 دی توطئه دشمنان را خنثی کرد و مدال قبولی و رضایت را چنین از نایب امام زمان(عج) به دست آورد که: «اگر صدها بار برای هوشیاری این ملت، سجده شکر به جا آورده شود باز هم کم است.»
