﴿اقرأ باسم ربك الذي خلق﴾(العلق 96) و تو جبرييل را مي بيني كه تو را امر به خواندن مي كند و رسالت آغاز مي شود.
نغمه هاي ملكوتي ات از حرا به گوش جهانيان مي رسد. عالميان در مقابل شكوهت، خاضعانه سر خم مي كنند و تو چون حقيقتي از كوه جاري مي شوي تا انتظار دنيا را پايان ببخشي.
رسالت عظيمت با قرآني عظيم آغاز مي شود و مكارم اخلاقي را كه عظيم است، هديه مي كني. خطاب نمودي: <قولوا لا إله إلا الله تفلحوا> و كعبه از گرد و غبار شرك و شك قامت برافراشت. تقدير جهان به دست هاي تو سپرده شد تا از منتها اليه رحمت پروردگار جاري شوي به زبان هستي تا رحمة للعالمين باشي و آيين جاهليت را مدفون كني.
اي شاه سوار ملك هستي سلطان خرد به چيره دستي
اي ختـــــم پيمبران مـــرسل حــــلواي پسيـــن و ملــح اول
سر خيل تويي و جمله خيلند مقصود تويـــــي همه طفيلند
با سلام و صلوات بر خاتم رسولان
چشمم به انتظار تو تر شد نيامدي
اشكم شبيه خون جگر شد نيامدي
گفتم غروب جمعه تو از راه مي رسي
عمرم در اين قرار به سر شد نيامدي
تا خواستم به جاده ي وصل تو رو كنم
غفلت مرا رفيق سفر شد نيامدي
اين نفس بد مرام مرا خوار و زار كرد
روز و شبم به لغو سپر شد نيامدي
رسوايي گداي تو از حد گذشته است
عمرم به هر گناه هدر شد نيامدي
از ما گناه سر زد و تو شاهدش شدي
ديدي دلم به راه دگر شد نيامدي
خسران زده كسي است كه از يار غافل است
بي تو دعا بدون اثر شد نيامدي
از ما كه منفعت نرسيده براي تو
هر چه ز ما رسيده ضرر شد نيامدي
احسان محسني فر
یا علی علیه السلام