مردي مي آيد از تبار زلالي و پاكي. بزرگ مردي افلاكي كه پنجمين چراغ هميشه روشن كوچه هاي امامت است.
همو كه نويد شكوفا شدنش در بوستان امامت را جدّش محمد مصطفي (صلی الله علیه و آله و سلم) به جابر داده بود.
او كه دريچه هاي بسته جهل، رو به روي نگاهش به سمت آسماني از معرفت گشوده مي شوند و تمام منابر، بوي حكمت مي گيرند تا كلمات بال و پر بگيرند.
ابوجعفر مي آيد تا سلام محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را به كربلا برساند و كوربختان و شور چشمان كوردل را محو تماشاي عرفان <علي اليقين> خود سازد.
ملايك يكباره از آسمان به زمين هبوط كردند و زمين را به عطر خوش انفاس قدسي شان ميهمان.آمده اند تا بال هايشان را به قدوم آسماني پنجمين آفتاب ولايت، متبرك سازند.
شب ظلمت و بيابان، به كجا توان رسيدن مگر آن كه شمع رويت به رهم چراغ دارد
و در تاريكناي شب ظلمانيِ دنيايِ خاكي، ماهتاب روي اوست كه راه را نشانمان مي دهد و تشنگان و از راه ماندگان را جرعه نوش علم و معرفت بي كرانش مي كند.
ولادت با سعادت خورشید علم، مخزن الاسرار توحید، شکافنده معماهاى وجود، حضرت امام محمد باقر علیه السلام مبارک باد
لغزشهاى پرحرفى
قال اميرالمؤ منين عليه السلام :
اياك و الهذر فمن كثرت كلامه كثرت آثامه .(70)
از پر حرفى پرهيز كن ، زيرا هركس زياد حرف بزند، لغزشها و گناهان او هم زياد مى گردد.
نزن حرف زياد و باش هوشيار ****بتطويل كلامت باش بيدار
سخن گر خارج از اندازه گوئى ****طريق جرم و عصيان را بپوئى
عالی نوشتید موفق باشید