به مناسبت اول ذی قعده، میلاد حضرت معصومه(س)
این بانو کیست که از هر تار و پود لباس مهرش، بوی امام رضا(ع) به مشام می‌رسد و صدف قم به لؤلؤ وجود او، در حلقه شهرها به خود می‌بالد و می‌نازد؟!
به راستی کیست این بانو که معلم و مربی خصوصی او، امام موسای کاظم(ع)، بر سطر‌سطر تکالیف الهی او آفرین می‌گوید و قلم اندیشه او را تا آسمان‌ها پرواز می‌دهد؟
کیست این بانو که جرعه‌جرعه زیارتنامه‌اش از سبوی عشق و ارادت برادرش امام رضا(ع) در بزم توسل به جام و جان مشتاقان کرامتش جاری می‌شود؛ جرعه‌های معرفتی که هر قطره‌اش، لکه‌های هوس و آلودگی وسوسه شیطان را از تن فطرت پاک می‌کند؟…
کیست این بانو؟…
مژده باد طلوع معصومه زکیّه‌اي که بارقه شهاب وجودش، روشنایی دیگر در شب‌های مناجات اهل زمین است؛ که معصومه، یعنی قداست مریم(س) و عصمت فاطمه که سلام و دورد بی پایان خدا و ملائک بر او باد و ادامه قصه غصه‌های زینب روحی فداه در جست و جوی برادرش…
امروز، سپیده دم طلوعت كه عطر نوشکفته بهار را بر قلب مشتاقانت می‌پراکند، چه خوش عطری مي‌شود این شمیم دلنواز که این چنین گنجشک‌ها و کبوترها و جان‌هاي همگان را بی‌تاب مي‌كند!
به راستي كه بايد شرافتِ زن را در یاد تو جست‌وجو كرد، آن هنگام که قدسیان بر گلدسته‌های نورانی‌ات سلام می‌فرستند و چه نالایقند چشمانی که به روی گنبد طلایی تو گشوده نشوند هر صبح…
تو، «شفیعه محشر»ي که شمیم بهشتی شفاعت، از شبکه‌های ضریحت مشام امید را می‌نوازد:
«یا فاطمةُ اِشْفَعی لَنا فی الجنةِ فانّ لکِ عندَ اللهِ شأنا مِنَ الشأنِ»…
بوی قبر پنهان زهرا(س) را در لحظه لحظه آئینه‌های حرمت نمایان می‌کنی و کوچه باغ یادها از تو بوی یاس کبود گرفته است؛ که هر که بارگاه فاطمه(س) را می‌جوید، سرای تو را باید که دریابد…
تو با رأفت حضرت فاطمه(س)، دست‌گیری کریمانه امام علی(ع)، شفقت مظلومانه امام حسن(ع) شفاعت سرخ امام حسین(ع) و مهر زینب(س)، ایستاده‌ای به دست‌گیری از تنهایان؛ به امید بخشی نومیدان و عشق است که معصومانه و زلال، در ازدحام حرمت موج می‌زند و صدایی که بوی آشنایی می‌دهد؛ بوی مادر، بوی زهرا(س)، عطر مست کننده حضور!
این ندا و این تلاطم دل ما را تا همیشه بس که «یا فاطِمَة اشفعی لنا فی الجنة» …
و کاش لایق شویم برای شفاعتت بانو…
تو «کریمه اهل بیت»ي و امروز، ستاره‌ها از پشت پرده شب، دست گدایی به سوی گنج ضریحت می‌کشند و هر روز خورشید دانش الهی از فروغ روی ماه تو، از آسمان بلند فیضیه دست پرتوهایش را بر سر افکار جهانی می‌کشد…
روز ميلادت مبارك كريمه‌اي كه پيش از آنكه بخواهند، دست مي‌گيري…
