سال سوم هجري ست در مدينه و رمضان از نيمه گذشته است. اين روزها، روزهاي نجيبي ست براي مدينه كه عطر و بوي رمضانش با عطر و بوي مولودي آميخته كه سيرت، از سيرت دلرباي محمد(ص) به ارث برده است و شكوه، از درياي شكوه علي(ع) و فضايل، از فضايل بي كران فاطمه(س) …
اين روزها، مدينه سرخوش از ميلاد كريم آل طاهاست كه وجودش، پناهگاه مستمندان و نقطه پرگار درماندگان است؛ مولودي كه پاي درسش اگر نشسته باشي، در مي يابي كه با او همراه شدن؛ يعني بي آنكه دم از نيازت زده باشي، برآورده شدن كه كريم؛ يعني هنوز تو نگفتهاي، او ميبخشدت، همان را كه در پياش هستي و چه چيزي گرانبهاتر از بهره بردن از علم نبوي و علوياش كه او نخستين ثمره پيوند نبوت و ولايت است.
پاي درس حسنبن علي(ع) كه بنشيني، در مييابي كه زهد؛ يعني رغبت به تقوا و بيرغبتي به دنيا، كه حلم؛ يعني فرو خوردن خشم و اختيار خود داشتن، كه سداد؛ يعني رفع زشتي با خوبي، كه شرف؛ يعني احسان به قبيله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها، كه نيرومندي؛ يعني دفاع از پناهنده و صبر در نبردها و اقدام هنگام سختيها، كه بزرگواري؛ يعني عطا و بخشيدن در غرامت و گذشتن از جرم، كه مروت؛ يعني حفظ دين، عزت نفس، نرمش و پرداختن حقوق و دوستيابي، كه كرم؛ يعني بخشش پيش از خواهش و اطعام در قحطي، كه دئانت؛ يعني خُرد بيني و دريغ از اندك، كه ناكسي؛ يعني كم بخشيدن و گفتار ناهنجار، كه جوانمردي؛ يعني بخشش در خوشي و ناخوشي و سختي، كه بخل؛ يعني آنچه در كف داري، شرف بداني و آنچه انفاق ميكني، تلف بشماري، كه برادري؛ يعني همراهي در سختي و خوشي، كه ترس؛ يعني دليري به دوست و گريز از دشمن، كه ثروتمندي؛ يعني رضاي به قسمت، هر چه هم كم باشد، كه فقر؛ يعني آزمندي به همه چيز، كه جود؛ يعني بخشش دسترنج، كه دليري؛ يعني همنبردي با پهلوانان، كه ذلت؛ يعني هراس از راستي و حقيقت، كه بزرگي؛ يعني آوردن خوب و ترك زشت، كه سفاهت؛ يعني به پستي گراييدن و با گمراهان نشستن.… و تاريخ هنوز دو زانو نشسته است، مقابل حسن(ع) و چهار چشم به تخته سياه كلاسش مينگرد كه چه حرفها كه برايش ندارد، از صاد مثل صبر؛ مثل صلح و كاف مثل كريم اهل بيت(ع) و حاء مثل حسنبن علي(ع)
و تو با تاريخ كه همراه شوي در كلاس درس حسن(ع) كه صاد مثل صلح در آن زماني كه گلوي آهوان زير چكمههاي صيادان بود و سر كبوتران در مشت شكارچيان بيرحم و دين، ضربهاي ميخواست تا زانوانش بشكند و صاد مثل صلح در قاموس كريم اهل بيت(ع) كه شيعه بماند و امضاي پيامبر(ص) پاي امامت اولاد علي(ع)، محفوظ …
… و در اين كلاس بايد آموخت كه صاد مثل صلح و اين صلح حسن(ع) خطي موازي ست با شين مثل شهادت حسين(ع)، كه اين صلح همچون صلح حديبيه بود؛ صلح در قاموس عقيده و جهاد كه وقتي جهاد با منطق فصيح ممكن نبود، بايد صلح را پذيرفت؛ صلح قهرمانانه را و اگر صلح نشد، با شمشير شهادت و اگر شمشير شهادت راه به جايي نبرد، با اسلحهدعا و دعا اگر روشنگر نشد، با تحمل زندان كه خاندان علي(ع) فانوس راهاند، در هر حالت و شرايطي …
… و كلاس درس حسن(ع) كلاس تفسير است براي من و تو، اگر شاگرد خوبي بوده باشيم …!
سالروز شکفتن اولین گل خوشبوی بوستان فاطمی مبارک باد
التماسدعا دوست عزیز لحظات شادی خدا را ستایش کن لحظات سختی خدا را جستجو کن لحظات آرامش خدا را مناجات کن لحظات درد آور به خدا اعتماد کن و در تمام لحظات خداوند ر اشکر کن