8 شهريور 1360؛ شهادت شهيدان رجايي و باهنر
شهيد رجايي و شهيد باهنر، دو يار ديرينه، هم رزم، هم فكر و هم دل بودند. گويي يك روح در دو بدن كه هرگز از اظهار مهر و محبت به يكديگر دريغ نمي ورزيدند.
هنگامي كه در زمان تصدي نخست وزيري شهيد رجايي، شهيد باهنر نامزد پستِ وزارت آموزش و پروش شد، شهيد رجايي در صحن مجلس، با خضوع و خشوع شگفت آوري، ارادت قلبي خويش را به شهيد باهنر چنين اظهار نمود:
«برادراني نامزد اين سمت بودند كه مورد تصويب قرار نگرفتند. دلم نمي آمد كه دكتر باهنر را از مجلس بگيرم… مي خواهم از مجلس اجازه بگيرم كه اين برادر عزيز را به ما بدهند… در مورد آقاي باهنر بحث هاي مختلفي شد كه يكي هم مسأله ي مديريتشان بود. در مورد مديريت، بنده شخصاً شاگرد ايشان بودم. آقاي باهنر، قاطعيت خود را در پس پرده ي عطوفت پنهان كرده است»
مرتضي محمودي، شهيد دكتر باهنر الگوي هنر مقاومت، ص 81 .
سلام دوست عزیزامیوارم ما هم ازرهروان راه آنها باشیم موفق باشید