روز آنان كه به دنبال خواندن و دانستن و اوج گرفتن اند؛
روز آنان كه آرامش خود را در كتاب ميجويند و وعده ي «لَم تفُتهُ سَلوَة»([1]) را بر حاشيه ي ورق خاطرشان نقش كرده اند؛
روز آنان كه در بستانه اي علما([2]) به گردش مي پردازند و دانستن و علم اندوختن، بخشي اصلي و اساسي در ساعت هاي زندگيشان است.
اي كاش آن صداقت و زلالي اي كه موقع خواندن «من يار مهربانم، دانا و خوش بيانم» در حنجره هاي كودكانه مان موج مي زد، ما را به پشت نيمكت هاي اراده بكشاند و بارها و بارها همه ي زيبايي هاي آن لحظه ها را تجربه كنيم كه:
«از من مباش غافل، من يار مهربانم.»
پی نوشت:
[1] . عن اميرالمؤمنين(ع): «من تسلي بالكتب لم تفته سلوة؛ هر كس دركتاب آرامش بجويد، راحتي و آرامش از او سلب نمي شود.» (غرر الحكم و درر الكلم، ج1، ص 9، ش 175)
[2] . عن اميرالمؤمنين(ع): «الكتب بساتين العلماء» (همان، ج1، ص 33، ش 572)
