حذیفه یمان از یاران معروف رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت نمود: روزی امام علی (علیه السلام) به جانب کعبه رفت و در آنجا مشغول نماز شد. در آن هنگام مستمندی از راه رسید و از مردم درخواست کمک کرد. چون به حضرت علی (علیه السلام) رسید آن حضرت در حال رکوع بود. امیرالمومنین در همان حال انگشتر را از دست خویش بیرون آورد و به مستمند بخشید. ما در حضور رسول خدا شاهد نزول آیه بر آن حضرت بودیم. رسول خدا آیه جدید را برای ما قرائت کرد و پس از نزول آن تکبیر فرمود. آن گاه به ما فرمود: بر خیزید شخصی را که خداوند متعال در این آیه بیان کرده است ببینیم.
چون پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد مسجد الحرام گردید، فردی مستمند را دید و از او پرسید: از کجا می آیی؟ گفت از نزد آن مرد نمازگزار که حلقه انگشتری خود را در حال رکوع به من بخشید. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بار دیگر تکبیر فرمود و جلوتر رفت تا به علی (علیه السلام) که در حال نماز بود رسید. پس از سلام نماز از او پرسید: ای علی امروز بر تو چه گذشت؟ حضرت علی (علیه السلام) داستان مرد نیازمند و بخشیدن انگشتر خود به وی را برای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بازگو نمود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با شنیدن آن داستان برای بار سوم تکبیر فرمود.
24 ذی حجه بخشش امام علی (علیه السلام) و آیه ولایت
