بیست و پنجم ماه ذی القعده روزدحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می کنند “روزی كه زمیناز زیر کعبه كشیده و گسترانیده شد. گر چه این مطلب یعنی کشیده شدن و گستراندهشدن زمین در وحله اول عجیب به نظر میرسد اما تعریف واضح تر این موضوع این است کهگفته شود : پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته وخداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ،اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده اند. در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله، به قصد حجة الوداع از مدینه با یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه (ع) و تمامى اهل بیت خود از راه شجره به مکه عزیمت نمودند. ونیز روایت است كه حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه شریف در چنین روزی ظهور خواهند كرد ان شاء الله.
ما که رفتیم مادر پیری دارم و یک زن و سه تا بچه قدونیم قد…
از دار دنیا چیزی ندارم جز یک پیغام…
«قیامت یقه تان را می گیرم اگر ولی فقیه را تنها بگذارید»
وصیت نامه شهید مجید محمدی
یک موقع هایی فکر کنیم،
به اینکه حضرت بانوی دو عالم
به خاطر مهمان نابینایی که آمده بود خانه شان،
کامل حجاب کردند؛
گفتند: او هم اگر نبیند، من که میبینم!
بیایید لا به لای حرکت تند انگشت هایمان روی حروف،
هی با خودمان بگوییم:
او هم اگر نبیند، من که میبینم..
◄ رفیق!
یک موقع هایی
اسم مستعار
چاره نمی شود..
پ ن :
خدایــا هر چنـد وقت یکبار به ما یاد آوری کن:
نامحـرم نامحـرم اســــــــت…
چه در دنیای حقیقی …چه در دنیای مجازی
دنیا مشتش را باز کرد
شهدا ” گل ” بودند و ما ” پوچ”
خدا آنها را برد
و زمان ما را
امام خامنه ای :(سایه شان بر سر ما مستدام )
برای آزادی یک ملت، آتش و بمب و موشک روی سرش نمی‌ریزند. . . .
هرگونه دخالت نظامی توسط آمریکا علیه سوریه، متحد تهران، برای”
منطقه ” فاجعه به بار خواهد آورد. . . .
“هــر چــه بیشتر نگاه کنے ، افــراد زیبـاتری پیــدا مــیکـنی”
ایــن قانـون چشــم هــای خـیـابان نشین اســـت
چشـــم هــایی کـه لــذت عـشـــق را از صاحبــانشان مـی گیـرند …
هم منتظر و طالب مهــدی هستی
هم یاور و هم نائب مهدی هستی
عمری اگــــر از تــو دم زدیم آقاجان
چون راه رسیدن به مهدی هستی
*******
عاقبت بــــا لطــف حق دوران مهدی می رسد
بلبل خوش نغمه از بستـــان مهدی می رسد
می دهد این دل گواهی پیـــر ما سیـــدعلــی
پرچم از دست تو بر دستـــان مهدی می رسد
خدمت به عیال نمی کند مگر صدیق یا شهید یا مردی
که خدای تعالی خیر دنیا و آخرت را برای او خواسته باشد.
مادر وقتی بدرقه اش می کرد
می دانست
آمدن و نیامدنش
دست ِ خُداست
و فرزندش ، دیگر از اهل ِ خانه نیست
و اینکه سر ا پا بوی ِ شهادت می دهد
◄ ولی خب ، مادر است دیگر
شاید همانقدر که فرزندش طلب ِ شهادت می کرد
مادر انتظار ِ آمدنش به خانه را می کشید
مادر بود خب
دلش می خواست لباس دامادی اش را بدوزد و بر تن
شیر مَردش کند
امّا
نیامد
شیر مردش سالها نیامد
پس گمنام خواندنش
اما مادر باور نمیکرد
می دانست با همان آغوشی که بدرقه اش کرده
دوباه در آغوشش خواهد گرفت
دیدید گفتم!
آمده …
